السلام علیک یا اباعبدالله
در محرم امسال متاسفانه کشور ما با بدترین وضعیت بیماری کرونا از ابتدا از نظر تعداد مبتلایان، تعداد بستری‌ها و تعداد فوتی‌ها روبروست. بیمارستانها نمازخانه‌ها و رستوران‌های خود را تبدیل به بخش درمانی نموده اند و نگرانی شدیدی بر جامعه مسلط است. تجربه 18 ماه گذشته نشان داده مسافرت‌ها و اجتماعات همیشه موجب تشدید این بیماری خطرناک شده است. از تدابیر بسیار اصولی، عقلانی و خداپسندانه رهبری، علما و بزرگان نظام، تعطیل نمودن بسیاری از اجتماعات مذهبی مثل نمازهای جمعه و جماعات به ویژه در شرایط پیک بیماری و تعطیل نمودن زیارتگاه‌ها و حرم‌ها و از همه مهمتر حرم امام رضا علیه السلام و محدود ساختن مراسم و مناسک مذهبی بوده است. این جهت گیری اصولی که حفظ جان انسانها در انجام امور استحبابی مقدم است، مورد تاکید قرار گرفته است.
ما پیرو دینی هستیم که روزه را واجب می‌داند، اما همین دین می‌گوید اگر روزه برای سلامتی ات ضرر دارد، گرفتنش حرام است. یا در جای دیگر خوردن بسیاری از گوشت‌ها و اکل میته را حرام می‌داند، ولی اگر زنده ماندن و حیات انسانی به خوردن گوشت حرام و اکل میته موکول شد، خوردن آن را جایز و بلکه واجب می‌داند. اینها نشان‌دهنده حرمت جان انسان و جان مسلمان است است و گویای انعطاف پذیری بسیار زیاد در احکام دینی و شرعی است، به گونه ای که گاه در یک خانواده، روزه بر یک فرد واجب و بر فرد دیگر حرام می‌شود.
حال باید توجه کنیم برگزاری بسیاری از مراسم و محافل مذهبی از جمله نماز جماعت و برنامه‌های عزاداری امام حسین علیه السلام امری مستحب تلقی می‌شود، اما باز شاهد هستیم جمعی از افراد ناآگاه، متعصب و قشری نگر و یا مداحانی که بعضا برای عرض اندام و ابراز وجود یا کسب درآمد مادی و تقویت نام و شهرت خود، درد دینشان گل می‌کند و رگ گردنشان برجسته می‌شود، اسن روزها فریاد وا حسینا و وا اسلاما سر می‌دهند.
به یاد خاطره‌ای افتادم که مبلغ باصفا آقای قرائتی نقل می‌کرد و می‌گفت، یک بار به کشوری آفریقایی رفته بودم که در آنجا فقط یک خانواده شیعه وجود داشت. از روی کنجکاوی از آنان سوال کردم شما برای عزاداری امام حسین علیه السلام هم برنامه دارید؟ مرد خانواده گفت: بله، ما طبق تقویم حساب روزها و ماه‌ها را نگه می‌داریم تا فراموش نکنیم کی محرم و کی ایام تاسوعا و عاشورای حسینی است. در این ایام من ذکر مصیبت می‌کنم و همسر و فرزندانم عزاداری می‌کنند و از این طریق با اخلاص تمام، مراتب ارادت و محبت خود را به اهل بیت نشان می‌دادند.
آن دسته از روحانیون یا مداحانی که خود را از علما و مراجع و بزرگان دینی دیندار تر و غیرتمند تر می‌دانند، و سینه چاک می‌کنند و بعضا چون به خلوت می‌روند، ممکن است خود کار دیگر کنند، توجه نمایند اگر خدای نکرده انسانی در اثر پاره ای از این عصبیت‌های غلط یا غفلت‌ها و ساده‌انگاری‌ها جان دهد، قتل نفس رخ داده است.
بیاییم از آن شیعه آفریقایی یاد بگیریم و تا عبور از این بحران و بیماری خطرناک، برای عزاداری بهبرنامه‌های مفیدی که صداوسیما و فضای مجازی می‌توانند در جهت شناخت و معرفت امام حسین علیه السلام ارائه دهند و دلها را راهی کربلا کند، بسنده کنیم و در خانه خویش، در خلوت، با عظمت و محبت امام حسین(ع) ارتباط برقرار کنیم. امسال بیشتر به شناخت و معرفت حسین(ع) بپردازیم و در درگاه خداوند برای شفای همه بیماران استغاثه کنیم. این گونه می‌توانیم دینداری واقعی را عمق بخشیم عشق و محبت حسین را در دلها زنده کنیم و از او طلب شفاعت و هدایت کنیم که «ان الحسین مصباح الهدی و سفینة النجاة».
انتظار می‌رود صدا و سیما و بزرگان دینی، مبلغان و مداحان متعهد و خیرخواه مردم را درا ین راستا راهنمایی و تشویق نمایند؛ باشد که بعد از ایام عزاداری همه عوامل خود را سرزنش و مذمت ننمایند که ای کاش رعایت می‌کردیم و این قدر جان انسانهای بی گناه گرفته نمی‌شد و جمعیت‌های زیادی در بیمارستانها با رنج بیماری و مرگ دست و پنجه نرم نمی‌کردند.
بیاییم ثابت کنیم اسلام دین عقلانیت است و می‌تواند عقل، انصاف و اعتدال را در همه جا و حتی در برنامه‌های ارزشمند و حیات بخش عزای حسینی به خوبی رعایت نماید.
سید حمید کلانتری اول محرم 19 مرداد